അമ്മേ   പൊറുക്കുമോ ?

 അമ്മേ  നമിക്കുന്നു നിന്നെ ...

നിൻ പദാരവൃന്ദത്തെ പുൽകി ഞാൻ 

എൻ പാപത്തിൻ കണ്ണീർകണങ്ങളാൽ 

കഴുകാം നിൻ വൃണിതമാം കാലുകൾ. 

സ്വബുദ്ധിതൻ  അഹന്തയാൽ -- തവ 

ഹൃദയം  പിളർന്നു ഞാൻ-- 

പുകതുപ്പും ഭീമൻ കുഴലുകൾ 

കുത്തിയിറക്കി  നിൻ  മാറിടത്തിൽ.

എന്നും തുണച്ച നിൻ കരങ്ങളാം  മരങ്ങളെ, 

വെട്ടിയൊതുക്കി  ഞാൻ  മോടിയ്ക്കായി..

കത്തികരിച്ചു  നിൻ ഇടതൂർന്ന കൂന്തലും, 

ഈ  ലോകത്തിൻ അധിപനകാൻ. 

എല്ലാം  സഹിച്ചെൻ  പാപഭാരം ചുമന്ന  നിൻ--

ചുമലിൽ ദുഖത്തിൻ തീക്കനലേകി ഞാൻ - നന്ദിയായി .

എന്നും നല്ലതോതിയ നിൻ നാവ്-

മുറിച്ചു ഞാൻ  മാലിന്യസംഭരണിയ്ക്കായി,

വിറ്റു ഞാൻ നിൻ പാവനമാം മേനിയെ- 

കണ്ണഞ്ചിപ്പിക്കും`പിച്ചകാശിനായി. 

അമ്മേ...  പൊറുക്കുമോ ---എൻ ചെയ്തികൾ 

കുഷ്ഠിച്ച  മനസ്സുമായി നിൻ  സവിധേ  ഞാൻ- 

പ്രതിജ്ഞയായിയേകുന്നു,  കഠിനപാപത്തിൻ  പരിഹാരം 

മറക്കില്ല  ഒരിക്കലും,  എൻ  ജനനിയെ ഞാൻ --

ഇനി  പിളർക്കില്ല ..അവളുടെ ഹൃദയം ഒരിക്കലും .